ล่องเรือมานับร้อยหลายพันคุ้ง ครูยังมุ่งแจวพายหมายถึงฝั่ง
แม้เหนื่อยยากบากบั่นไม่เคยชัง เพื่อความหวังศิษย์นี้จงข้ามไป
บางครั้งหนาวก็หนาวแทบจับจิต เพื่อลูกศิษย์เจ้านี้จงฝันใฝ่
บางครั้งร้อนก็ร้อนเหมือนสุมไฟ เพื่อตัวใครใช่ตัวครูผู้อารี
แม้นร้อยพันน่านน้ำที่ไหลเชี่ยว ครูไม่เหลียวกลับหลังให้หมองศรี
จะปลอบขวัญของเจ้าให้จงมี ไม่รอรีฝ่าฟันจนพ้นภัย
ก็เพื่อเจ้าทั้งหลายที่เคยด่า แม้นไร้ค่าราคาทรัพย์สินไหม
แต่กลับแฝงห่วงหาด้วยอาลัย กลัวเจ้าไปทำเสียค่า
“สันดานคน”
หน้อย เตวง ๑๖ ม.ค. ๕๗ (วันครู)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น