วันเสาร์ที่ผ่านมา.... ผมได้รับมอบหมายให้ไปคุมนักเรียนที่เข้ากิจกรรมเดินขบวนของโรงเรียน
ซึ่งเป็นงานกีฬากลุ่มโรงเรียนมัธยมในพื้นที่จังหวัดพะเยา งานนี้ผมตื่นตั่งแต่เช้าตรู่(ตี 5
)อาบน้ำ แปรงฟัน และก็แต่งตัวไปโรงเรียนทันที
บรรยากาศหลังฝนตกบวกกับความหนาวของฤดูกาลทำให้หนาวยิ่งขึ้นไปอีกครับ พอไปถึงบริเวณโรงเรียนก็ยังมืดอยู่ มีนักเรียนต่างก็พากันมาแล้วเป็นบางส่วน ผมและเพื่อน ๆ
นักศึกษาก็ได้ช่วยกันแจกขนมและนมบนที่นั่งรถในแต่ละคัน ผมได้รับมอบหมายให้ประจำอยู่กับรถบัสคันที่ 2 กับชายก้ำ และพอได้เวลาคนขึ้นรถครบแล้ว
ขบวนรถก็มุ่งหน้าไปอำเภอดอกคำใต้ทันที.......ในระยะเวลานั้นผมก็ได้อาศัยความมืดแอบหลับบนรถ แต่ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ เพราะนักเรียน ม. 4 ต่างก็พูดกันเสียงดัง ก็ตามประสาความเป็นวัยรุ่นละครับจึงได้แต่ทำใจหลับลงไป..... เกือบ 8 นาฬิกาเห็นจะได้รถบัสก็ได้ถึงจุดมุ่งหมาย
รถโรงเรียนละแต่ละแห่งก็ได้ร่วมตัวกันอยู่นะที่นั้น........
ผมและคณะครูก็ได้จัดขบวนของทางโรงเรียนอย่างวุ่นวาย เพราะนักเรียนเยอะกว่าครู และทางโรงเรียนของเราได้เดินขบวนเป็นลำดับที่ 19
จาก 21 โรงเรียน ผมได้ดูขบวนของแต่ละโรงเรียน ก็สวยงามมากครับ
ดูนักเรียนแต่ละโรงที่รอเวลา....วิ่งเล่นกันบ้าง.....เดินชมร้านขายของกัน
เกือบสิบโมงขบวนโรงเรียนก็ได้เข้าสู่ท้องสนามกีฬา.....จากนั้นก็พานักเรียนเข้าสู่สแตนเชียร์และคณะครูก็ต่างพากันพักผ่อน.......พิธีเปิดก็ได้เปิดขึ้นอย่างอลังการ.......
นักเรียนทุกคนต่างได้ทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย....จนสุดความสามารถ....ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยล้า....จะร้อน...แต่ผมก็คิดว่านักเรียนทุกคนที่ได้มาร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ จะได้ประสบการณ์และได้เห็นเพื่อน ๆ ต่างสถาบัน
ว่าเป็นอย่างไร....รวมทั้งการสร้างมิตรสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน
ไม่ว่าผลการแข่งขันจะออกมาเป็นเช่นไร....ก็ไม่สำคัญ “รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย”นี้คือหัวใจของนักกีฬา...ทุกคน...
ส่วนผมและคณะครูอีกส่วนหนึ่งก็ได้อยู่จุดระวังภัยใต้ต้นขี้เหล็กริมรั้วกำแพง.....นั่งฟังพิธีกรพูดดำเนินกิจกรรมต่าง
ๆ ไป บรรยากาศค่อนข้างจะร้อน แต่ก็มีลมพัดมาเป็นระยะ.... .......
........จวบจนการแข่งขันกีฬาเสร็จสิ้นลง.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น